Koniec sprawy cywilnej w II instancji – czy sąd przyśle wyrok z uzasadnieniem?
2019-08-13, Adwokat Katowice Kamil Draga
Nierzadko zwracają się do mnie osoby z pytaniem – dlaczego skoro sprawa zakończyła się już w drugiej instancji (Sądzie Okręgowym lub Apelacyjnym) i minął np. miesiąc od tego momentu, to nadal nie przyszedł z sądu wyrok z uzasadnieniem?
Otóż w sprawie cywilnej (np. o zapłatę, rodzinnej, spadkowej, rzeczowej itp.) sąd nie ma obowiązku przesyłania uzasadnienia, a co więcej – jeśli w określonych przypadkach nie nakażemy mu jego sporządzenia, to ono w ogóle nie powstanie i w istocie nigdy nie poznamy już powodów, dla których sąd II instancji uwzględnił lub oddalił nasze czy przeciwnika odwołanie. Zatem warto poznać zasady jakimi rządzi się sporządzanie przez sądy uzasadnień od swoich wyroków, jak też ich doręczanie następnie stronom postępowania.
Zgodnie z art. 387 kodeksu postępowania cywilnego (kpc) sąd wprawdzie z urzędu (czyli z własnej inicjatywy) ma co do zasady obowiązek sporządzenia uzasadnienia do wyroku, jednak reguła ta nie obowiązuje w każdej sytuacji, gdyż w sprawach, w których apelację oddalono lub zmieniono zaskarżony wyrok, pisemne uzasadnienie sporządza się tylko wówczas, gdy strona zgłosiła wniosek o doręczenie wyroku z uzasadnieniem.
Pisemne uzasadnienie albo transkrypcję wygłoszonego uzasadnienia sporządza się w terminie dwóch tygodni od dnia ogłoszenia sentencji orzeczenia. Jeżeli ogłoszenia nie było, termin ten liczy się od dnia wydania orzeczenia. Jeżeli apelację oddalono lub zmieniono zaskarżony wyrok, pisemne uzasadnienie albo transkrypcję wygłoszonego uzasadnienia sporządza się w terminie dwóch tygodni od dnia zgłoszenia wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem.
Warto pamiętać, że strona może domagać się sporządzenia uzasadnienia lub doręczenia transkrypcji wygłoszonego uzasadnienia orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, niezależne od tego czy sprawa, w której składa wniosek jest sprawą, w której może być wniesiona następnie skarga kasacyjna.
Od niedawna obowiązuje także zasada, że jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego ani nie zmienił ustaleń faktycznych sądu pierwszej instancji, a w apelacji nie zgłoszono zarzutów dotyczących tych ustaleń, uzasadnienie wyroku może zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. W praktyce jednak na ogół strona skarży właśnie to, w jaki sposób sąd I instancji poczynił ustalenia stanu faktycznego, nie zgadzając się z nimi.
Poniżej wybrane orzeczenia:
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 24 maja 2019 r. I CZ 32/19:
„Termin do złożenia wniosku o doręczenie wyroku sądu drugiej instancji wraz z uzasadnieniem określa art. 387 § 3 zdanie pierwsze KPC, a nie art. 328 § 1 zdanie pierwsze w związku z art. 391 § 1 KPC. Niemniej w obu wypadkach termin ten jest taki sam, tj. wynosi tydzień, i biegnie od dnia ogłoszenia sentencji wyroku.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 22 maja 2019 r. III CSK 326/18:
„Skarga kasacyjna przysługuje stronie tylko wtedy, gdy przed upływem tygodnia od ogłoszenia sentencji zażądała ona doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem. Strona, która zaniechała wystąpienia z takim żądaniem, nie jest uprawniona do wniesienia skargi kasacyjnej.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 20 marca 2019 r. I CSK 469/18:
„Jeżeli sąd odwoławczy oddala apelację nie musi powtarzać dokonanych prawidłowo ustaleń, a wystarczy stwierdzenie, iż ustalenia sądu pierwszej instancji podziela i przyjmuje za własne. Dotyczy to także sytuacji, w której w apelacji zostały sformułowane zarzuty zmierzające do podważenia podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, z tym że konieczne jest wówczas ustosunkowanie się do wszystkich zarzutów apelacji i wyjaśnienie, dlaczego zarzuty te zostały uznane za bezzasadne.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 23 listopada 2018 r. II CZ 62/18:
„Wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku złożony w dniu jego ogłoszenia, lecz przed dokonaniem ogłoszenia, jest nieskuteczny.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 19 października 2018 r. III CZ 39/18:
„Zgłoszenie żądania doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem w trybie art. 387 § 3 KPC jest warunkiem umożliwiającym wniesienie skargi kasacyjnej.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 20 kwietnia 2018 r. II CZ 17/18:
„Wniesienie przez pełnomocnika zażalenia bez jakichkolwiek argumentów, które uzasadniałyby wniesiony środek zaskarżenia, jako sprzeczne z zasadami profesjonalizmu, nie może być uznane za udzielenie pomocy prawnej, a tym samym nie upoważnia go do skutecznego domagania się przyznania mu kosztów nie opłaconej pomocy prawnej.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 18 kwietnia 2018 r. I CSK 760/17:
„Jeżeli sąd odwoławczy oddala apelację i orzeka na podstawie materiału zgromadzonego w postępowaniu w pierwszej instancji, nie musi powtarzać dokonanych ustaleń, gdyż wystarczy stwierdzenie, że przyjmuje je za własne.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 20 marca 2018 r. I PZ 2/18:
„Formalizm, a także w niektórych przejawach rygoryzm prawa procesowego, jest – w granicach wyznaczanych jego celami i funkcją – zjawiskiem koniecznym i pożytecznym. Należy jednak rozróżniać formalizm prawa procesowego od formalizmu jego stosowania, w określonych bowiem sytuacjach uzasadnione i celowe są, a niekiedy bywają niezbędne, pewne koncesje na rzecz rozsądku i poczucia sprawiedliwości. Sąd – po rozważeniu wszystkich okoliczności – powinien je czynić wyjątkowo i tylko wtedy, gdy uchybienia wymaganiom formalnym popełnione przy podejmowaniu określonej czynności procesowej są wynikiem oczywistej, niezawinionej omyłki. Prawo do popełnienia oczywistego błędu, niepowodującego niekorzystnych skutków procesowych, daje stronom art. 130 § 1 zdanie drugie KPC, przewidujący, że mylne oznaczenie pisma procesowego lub inne jego oczywiste niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym. Lege non distinquente nie powinno być wątpliwości, że przepis ten dotyczy także pism procesowych będących nośnikiem wnoszonych przez strony środków zaskarżenia, w tym pism sporządzanych przez zawodowego pełnomocnika. O procesowej kwalifikacji dokonanej czynności decydują nadane jej cechy konstrukcyjne, zazwyczaj specyficzne dla danej czynności, odróżniające ją od innej, a nie nazwa użyta w celu opisania tej czynności (tytuł), zwłaszcza wtedy, gdy okoliczności danego przypadku jasno wskazują, że doszło nie do wadliwego doboru czynności, lecz oczywistej omyłki (niedokładności) w jej opisaniu.”,
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 30 stycznia 2018 r. III AUa 211/17:
„Wygłoszone uzasadnienie wyroku musi być zgodne z przyjętymi normami językowymi oraz odpowiadać podstawowym wymaganiom formalnym stawianym aktom sądowym. Ustawodawca akcentował, że uzasadnienie wygłoszone musi odpowiadać wszystkim wymaganiom przewidzianym w art. 328 § 2 KPC. Także transkrypcja uzasadnienia wygłoszonego, sporządzona na podstawie art. 387 § 2 KPC, powinna spełniać wszystkie wymagania urzędowego dokumentu pisemnego, również w zakresie poprawności językowej oraz powszechnie przyjętych zasad typografii. W przeciwnym razie akt uzasadnienia - dokument transkrypcyjny - staje się nieczytelny albo bardzo trudno czytelny, niezrozumiały, a w niektórych wypadkach może narażać na uszczerbek powagę sądów i wymiaru sprawiedliwości. Podkreślenia wymaga, że rola uzasadnienia sądu pierwszej instancji nie ogranicza się jedynie do przekonania stron co do słuszności stanowiska sądu i zgodności orzeczenia z prawem, ale także ma na celu umożliwienie przeprowadzenia kontroli instancyjnej. Uzasadnienie wyroku spełnia funkcję porządkującą, obligując sąd do prawidłowej i pełnej rekonstrukcji stanu faktycznego oraz jego subsumcji do normy prawa materialnego, w następstwie czego dochodzi do przyznania stronie prawa podmiotowego skonkretyzowanego w sentencji wyroku. Dlatego też dwie podstawy rozstrzygnięcia: faktyczna i prawna powinny być spójne, tworząc logiczną całość.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 12 stycznia 2018 r. II CZ 100/17:
„W świetle art. 3985 § 1 w związku z art. 13 § 2 KPC, w sytuacji, w której postanowienie sądu drugiej instancji podlegało doręczeniu z uzasadnieniem jedynie na wniosek, skuteczne złożenie skargi kasacyjnej uzależnione było od uprzedniego doręczenia stronie skarżącej, na jej wniosek, tego postanowienia z uzasadnieniem. Zgłoszenie wniosku o uzasadnienie stanowi wyraz woli zaskarżenia orzeczenia skargą kasacyjną i przyjmuje się, że dopiero z tą chwilą powstaje zindywidualizowane uprawnienie do skargi kasacyjnej.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 12 stycznia 2018 r. II CZ 98/17:
„I.
W świetle art. 3985 § 1 w związku z art. 13 § 2 KPC w sytuacji, w której kwestionowane orzeczenie sądu drugiej instancji podlega doręczeniu z uzasadnieniem jedynie na wniosek, skuteczne złożenie skargi kasacyjnej warunkowane jest uprzednim doręczeniem stronie skarżącej, na jej wniosek złożony w przepisanym terminie, orzeczenia z uzasadnieniem.
opubl. Legalis.
II.
W postępowaniu nieprocesowym sąd drugiej instancji uzasadnia postanowienie oddalające apelację, wydane na posiedzeniu niejawnym, na wniosek uczestnika, złożony w terminie tygodniowym od dnia doręczenia sentencji (art. 387 § 1 zdanie drugie w związku z art. 13 § 2 KPC).”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 25 listopada 2016 r. V CZ 72/16
„Niesłuszne jest stanowisko, że wniosek o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem złożony w dniu ogłoszenia sentencji orzeczenia jest skuteczny także wtedy, gdy chwila jego złożenia poprzedza chwilę ogłoszenia sentencji orzeczenia. Istota problemu nie tkwi w takim lub innym sposobie liczenia terminów w prawie cywilnym procesowym i formalnym, ale w tym, jakie zdarzenie procesowe powinno stanowić początek biegu terminu przewidzianego w art. 387 § 3 KPC. Chodzi tu mianowicie o ogłoszenie sentencji orzeczenia w rozumieniu art. 325 KPC i art. 326 § 1 KPC. Oznacza to, że wniosek o uzasadnienie orzeczenia (wyroku) powinien być zgłoszony po jego ogłoszeniu w normalnym biegu czynności procesowej (także w trybie publikacyjnym). Po takim ogłoszeniu może nastąpić skutek procesowy w postaci otwarcia terminu do złożenia wniosku o doręczenie ogłoszonego orzeczenia.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 12 stycznia 2018 r. II CZ 97/17:
„Stosownie do art. 387 § 1 KPC sąd drugiej instancji uzasadnia z urzędu wyrok oraz postanowienie kończące postępowanie w sprawie, jednak w sprawach, w których apelację oddalono lub zmieniono zaskarżony wyrok, pisemne uzasadnienie sporządza się tylko wówczas, gdy strona zgłosiła wniosek o doręczenie wyroku z uzasadnieniem. Reguła ta znajduje zastosowanie również w postępowaniu nieprocesowym, co prowadzi do wniosku, że postanowienie sądu drugiej instancji oddalające apelację sąd uzasadnia i doręcza z uzasadnieniem uczestnikowi, który w terminie tygodniowym złożył wniosek o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem (art. 387 § 1 zdanie drugie w związku z art. 387 § 3 zdanie pierwsze i art. 13 § 2 KPC). Zasady tej nie zmienia okoliczność, że postanowienie zapada na posiedzeniu niejawnym. W takim przypadku sąd doręcza uczestnikom z urzędu sentencję postanowienia (por. - odpowiednio - art. 331 § 11 KPC, a także art. 387 § 3 zdanie drugie KPC), a sporządzenie uzasadnienia postanowienia następuje na wniosek złożony w terminie tygodnia od dnia doręczenia sentencji, które zastępuje w tej sytuacji ogłoszenie orzeczenia.”,
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie - I Wydział Cywilny z dnia 9 stycznia 2018 r. I ACa 903/17:
„1. Rozpoznanie skargi kasacyjnej może nastąpić na posiedzeniu niejawnym lub na rozprawie (art. 39811 § 1 KPC). W sytuacji, gdy wyrok został wydany i ogłoszony po przeprowadzeniu rozprawy, nie podlega on doręczeniu stronom z urzędu, brak bowiem stosownej regulacji w tym zakresie, która, chociażby poprzez odpowiednie stosowanie, uzasadniałaby taki obowiązek sądu. Doręczenie takiego wyroku stronie następuje więc wyłącznie na jej wniosek poprzez odpowiednie stosowanie art. 387 § 3 KPC, względnie jako odpisu z akt sprawy, stosownie do treści art. 9 § 1 KPC. Jeśli strona nie składała wniosku o doręczenie odpisu wyroku Sądu Najwyższego, to brak było podstaw do jego doręczenia.
2. Z doświadczenia życiowego wynika, że balkon jest ważnym elementem uwzględnianym przy zakupie mieszkania i dlatego dotyczące go okoliczności mogą mieć niewątpliwie, rozsądnie oceniając, wpływ na zawarcie umowy o kupnie mieszkania.”,
Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 22 listopada 2017 r. II UK 556/16:
„Jeśli sąd drugiej instancji przyjmuje odmienne rozstrzygnięcie niż sąd pierwszej instancji, oparte na innej podstawie faktycznej, powinien dokonać własnych stanowczych ustaleń faktycznych, jasnych i kategorycznych, które pozwalałyby na ocenę czy zmiana ta była usprawiedliwiona. W przypadku wyroku oddalającego apelację konieczne jest wyraźne zaznaczenie, że sąd drugiej instancji podziela ustalenia faktyczne sądu pierwszej instancji, dokonaną przez ten sąd ocenę dowodów oraz ocenę materialnoprawną roszczenia.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 21 września 2017 r. I UZ 29/17:
„Nie można przyjąć, że wniosek strony o dręczenie tylko „odpisu wyroku” nie podlega żadnemu badaniu (wykładni) w zakresie świadomości, woli i celu działania strony. Taki wniosek, z uwzględnieniem pozostałych okoliczności, może potwierdzać, że skarżący nie był prawidłowo pouczony o sposobie i terminie zaskarżenia („środkach odwoławczych”), w tym o konieczności złożenia właściwego wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku dla wniesienia skargi kasacyjnej.”,
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie - I Wydział Cywilny z dnia 20 lipca 2017 r. I ACa 348/17:
„Sąd drugiej instancji jest obowiązany zamieścić w swoim uzasadnieniu wyłącznie takie elementy, które ze względu na treść apelacji i zakres rozpoznania są potrzebne do rozstrzygnięcia sprawy, ale nie ma zarazem obowiązku wyrażania szczegółowego stanowiska do wszystkich poglądów prezentowanych przez strony, jeżeli nie mają one istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.”,
Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych
z dnia 21 czerwca 2017 r. I UK 268/16:
„Sąd odwoławczy nie wyrokuje na gruncie ustaleń faktycznych dokonanych przez sąd pierwszej instancji, lecz czyni własne ustalenia, które ocenia z punktu widzenia prawa materialnego. Z tego powodu uzasadnienie wyroku sądu drugiej instancji, stosownie do odpowiednio zastosowanego art. 328 § 2 KC, powinno zawierać nie tylko relację z postępowania przed sądem pierwszej instancji i omówienie środka odwoławczego, ale także część obejmującą ustalenia faktyczne sądu odwoławczego; nie dotyczy to jedynie sytuacji uregulowanej w art. 387 § 2[1] KPC.”,
Uchwała Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 24 maja 2017 r. III CZP 18/17:
„Wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku złożony w dniu jego ogłoszenia, lecz przed dokonaniem ogłoszenia, jest nieskuteczny.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 10 lutego 2017 r. V CZ 3/17:
„Wniosek o uzasadnienie orzeczenia i doręczenie go stronie powinien być zgłoszony po ogłoszeniu tego orzeczenia, także wówczas, gdy do ogłoszenia dochodzi w trybie publikacyjnym. Dopiero złożenie wniosku po takim ogłoszeniu może wywołać skutek procesowy.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 25 listopada 2016 r. V CZ 75/16:
„Nie można podzielić stanowiska, że uzasadnienia i doręczenia postanowień wydanych w postępowaniu nieprocesowym odbywać się może jedynie zgodnie z postanowieniami art. 517 KPC i art. 357 KPC, co miałoby doprowadzić do wniosku, że postanowienie wydane na posiedzeniu niejawnym i podlegające zaskarżeniu należy doręczyć uczestnikom wraz z uzasadnieniem. W sytuacji gdy postanowienie zostało wprawdzie wydane na posiedzeniu niejawnym, ale oddalono w nim apelację uczestnika postępowania, sąd prawidłowo odwołał się do regulacji prawnej zawartej w art. 387 § 1 KC.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 25 listopada 2016 r. V CZ 72/16
„Niesłuszne jest stanowisko, że wniosek o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem złożony w dniu ogłoszenia sentencji orzeczenia jest skuteczny także wtedy, gdy chwila jego złożenia poprzedza chwilę ogłoszenia sentencji orzeczenia. Istota problemu nie tkwi w takim lub innym sposobie liczenia terminów w prawie cywilnym procesowym i formalnym, ale w tym, jakie zdarzenie procesowe powinno stanowić początek biegu terminu przewidzianego w art. 387 § 3 KPC. Chodzi tu mianowicie o ogłoszenie sentencji orzeczenia w rozumieniu art. 325 KPC i art. 326 § 1 KPC. Oznacza to, że wniosek o uzasadnienie orzeczenia (wyroku) powinien być zgłoszony po jego ogłoszeniu w normalnym biegu czynności procesowej (także w trybie publikacyjnym). Po takim ogłoszeniu może nastąpić skutek procesowy w postaci otwarcia terminu do złożenia wniosku o doręczenie ogłoszonego orzeczenia.”,
Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 27 lipca 2016 r. V CSK 612/15:
„I.
Niespełnienie wymagań określonych w art. 328 § 2 w związku z art. 391 § 1 KPC może być uznane za uchybienie mogące mieć wpływ na wynik sprawy, jeżeli braki w uzasadnieniu uniemożliwiają kontrolę kasacyjną zaskarżonego orzeczenia. Dotyczy to także uzasadnienia wygłoszonego na podstawie art. 326 § 3 w związku z art. 391 § 1 KPC, ponieważ uzasadnienie wyroku powstaje w czasie narady, a jego wygłoszenie jest tylko powtórzeniem uzasadnienia uzgodnionego i przyjętego przed wydaniem i ogłoszeniem sentencji wyroku.
opubl. Legalis.
II.
1. Wynikający z art. 330 § 1 KPC obowiązek podpisania uzasadnienia wyroku przez sędziów, którzy brali udział w jego wydaniu, nie dotyczy uzasadnienia wygłoszonego na podstawie art. 326 § 3 w związku z art. 391 § 1 KPC.
2. Transkrypcja uzasadnienia wygłoszonego, sporządzona na podstawie art. 387 § 2 KPC, powinna spełniać wszystkie wymagania urzędowego dokumentu pisemnego (art. 331 § 2 KPC).”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 27 lipca 2016 r. V CZ 31/16:
„1. Wniosek o doręczenie wyroku z uzasadnieniem można złożyć skutecznie dopiero po ogłoszeniu orzeczenia.
2. W praktyce mogą wystąpić trudności w ustaleniu godziny i minuty złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku. W razie złożenia wniosku np. w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego, stempel odciśnięty na przesyłce określa tylko datę i godzinę nadania, bez wskazania minuty. W takim przypadku ewentualne nie dające się usunąć w tym zakresie wątpliwości powinny być wyjaśnione - przez wzgląd na konstytucyjną zasadę prawa do dwuinstancyjnego sądu - na korzyść strony składającej wniosek.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 30 czerwca 2016 r. I CZ 42/16:
„W razie wydania na posiedzeniu niejawnym orzeczenia oddalającego apelację, doręczeniu z urzędu podlega jego sentencja; sporządzenie i doręczenie uzasadnienia orzeczenia następuje na wniosek strony złożony w terminie tygodniowym od dnia doręczenia sentencji.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 31 marca 2016 r. IV CZ 107/15:
„W razie złożenia wniosku o doręczenie odpisu wyroku przez profesjonalnych pełnomocników wykładnia językowa tego oświadczenia przesądza o treści czynności i uzasadnia zakwalifikowanie wniosku jako żądania wydania odpisu orzeczenia w trybie art. 9 § 1 KPC. Takich surowszych mierników staranności nie można jednak stosować do wykładni oświadczeń zawartych we wnioskach składanych osobiście przez stronę. Strona działająca osobiście może mieć trudności z właściwym, prawniczym określeniem żądanych dokumentów i do sądu należy wyjaśnienie i usunięcie wątpliwości co do właściwej intencji i zamiaru strony.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 16 marca 2016 r. IV CZ 4/16:
„W sytuacji gdy strona nie złożyła wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem, nie rozpoczyna swojego biegu termin do wniesienia przez nią skargi kasacyjnej. Nie jest więc możliwe przywrócenie tej stronie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, ponieważ ewentualne przywrócenie tego terminu wchodzi w grę jedynie wtedy, gdy termin rozpoczął swój bieg i następnie upłynął, a strona bez swej winy w terminie tym nie wniosła skargi kasacyjnej.”,
Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 26 lutego 2016 r. I CSK 378/15:
„Unormowanie przewidziane w art. 398 § 1 KPC należy rozumieć w ten sposób, że wskazany w nim dwumiesięczny termin liczy się od prawidłowego doręczenia odpisu orzeczenia z uzasadnieniem, tj. zgodnego z wymaganiami przewidzianymi w art. 387 § 3 KPC. Oznacza to, że tylko wtedy, gdy strona w terminie tygodniowym zażądała doręczenia odpisu orzeczenia z uzasadnieniem, można mówić, że zostało spełnione wstępne wymaganie dla powstania możliwości wniesienia skargi kasacyjnej. Jeżeli strona z takim żądaniem nie wystąpiła lub też, występując z nim, przekroczyła tygodniowy termin do zgłoszenia żądania doręczenia odpisu orzeczenia z uzasadnieniem (art. 387 § 1 KPC), przewidziany w art. 398
§ 1 KPC dwumiesięczny termin w ogóle nie może rozpocząć biegu, a tym samym niemożliwe jest wniesienie skargi kasacyjnej.”,
Adwokat Katowice Kamil Draga
